Αν και οι μεταμεσονύχτιες ηλιακές εκλείψεις γίνονται ορατές μόνο στην Αρκτική και την Ανταρκτική, όπου ο ήλιος δεν δύει ποτέ κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, η μεταμεσονύχτια έκλειψη που ξεκίνησε τα ξημερώματα της Πέμπτης 2 Ιουνίου, ήταν ορατή επίσης και στη βόρεια Κίνα και τη Σιβηρία.
Από εκεί, θα περάσει πάνω από την Αρκτική διασχίζοντας τη λεγόμενη Γραμμή Αλλαγής Ημερομηνίας στον Ειρηνικό, όπου οι περιοχές που βρίσκονται εκατέρωθεν της γραμμής έχουν 24 ώρες διαφορά, δηλαδή ακολουθούν την ίδια ώρα αλλά με διαφορά μίας ολόκληρης ημέρας.
Αυτό σημαίνει ότι όταν η έκλειψη ολοκληρωθεί στο βορειοανατολικό Καναδά θα είναι απόγευμα Τετάρτης, 8 Ιουνίου.
Οι παραξενιές των άστρων
Ακριβώς ένα μήνα αργότερα, την 1η Ιουλίου, μια παρόμοια έκλειψη θα συμβεί στην Ανταρκτική. Επειδή όμως στο νότιο ημισφαίριο έχει ξεκινήσει ο σκοτεινός χειμώνας, ο Ήλιος θα βρίσκεται κάτω από τον ορίζοντα την ώρα της έκλειψης.
Με άλλα λόγια, η έκλειψη θα είναι «αόρατη» ή σχεδόν «αόρατη», αφού θα φαίνεται μόνο σε ένα μικρό τμήμα του Νότιου Ωκεανού, νότια της Νοτίου Αφρικής, μια περιοχή που κατοικείται μόνο από πιγκουίνους και θαλασσοπούλια!
Τι θα δούμε στην Ευρώπη
Ακριβώς ανάμεσα στις δυο αλλόκοτες ηλιακές εκλείψεις, την Τετάρτη 15 Ιουνίου, οι κάτοικοι της Ευρώπης θα μπορέσουν να θαυμάσουν μια ολική έκλειψη Σελήνης.
Το φαινόμενο θα ξεκινήσει λίγο μετά την ανατολή της Σελήνης το απόγευμα και θα είναι επίσης ορατό στην Αφρική, τη Μέση Ανατολή και τη νοτιοδυτική Ασία.
